Dzida
Dzida
Dzida jest jedną z najstarszych broni znaną człowiekowi, występuje pod różnymi nazwami na każdym kontynencie Ziemi. Jest ponad kulturą, czasem i rasą. Z pewnością na jej popularność wpłynęła prosta konstrukcja i uniwersalność, może służyć zarówno do miotania jak i walki wręcz.
Nazwa
Prawdopodobnie słowo to znalazło się w języku Polskim za pośrednictwem Turków i Tatarów. Na przykład encyklopedia staropolska podaje że słowo to wzięte jest wprost z języka tureckiego, w którym brzmi dżyda, dżida. Podobnie w języku staro mongolskim istnieje słowo „dida” oznaczające włócznie. Jak widać etymologia słowa jest niepewna, ale z pewnością pochodzi ze stepu.
Budowa
Budowa jest bardzo prosta. Składa się z drzewca czyli długiego drążka wykonanego z mocnego drewna i żeleźca czyli grotu. Wykonana przeze mnie dzida posiada ręcznie kuty grot ze stali.
Drzewce wykonałem z drewna sosnowego. Dla wzmocnienia konstrukcji zastosowałem również skórzaną owijkę w górnej części drzewca. Długość to około 150cm
Walka
Jest to broń zarówno do miotania jak i walki wręcz. Może jej używać zarówno wojownik pieszy jak i jeździec. Jak widać jest bardzo uniwersalna. Jaki był zasięg przy miotaniu? Współcześnie rzuca się oszczepem na około 100m. Nie każdy jest oczywiście mistrzem świat;-) Mi udają się rzuty na około 30m. Silnie rzucona dzida z pewnością przebije tarczę jak i lekką zbroję. 
Moje dzidy wykonałem jako ozdobę które zamocowałem na ścianie.